Φαίνεται πως η μοίρα μου είναι οι δουλειές όπου απαραίτητο είναι να χαζέυω όλη την ημέρα... ή μήπως αυτό το γεγονός ταιριάζει με την προσωπικότητά μου; Πού να ξέρω... Πάντως όλη αυτή η ‘έλειψη δουλειάς’ με έχει φέρει, πού αλλού παρά στον virtual κόσμο... σε τέτοιο βαθμό που η μυωπία μου πολύ πιθανώς έχει μεγαλώσει... και αυτό που ζαλίζομαι συχνά, δεν σημαίνει ότι είμαι έγκυος, όχι ρε... του χρόνου ίσως... (ας πούμε φέτος τουλάχιστον να παντρευτώ)... είναι που το παρακάνω... ο κώλος μου όλο μεγαλώνει γιατί όλο κάθομαι... είναι και πολύ άνετη η καρέκλα (ή πολυθρόνα), το κεφάλι μου είναι κάπου μέσα στην οθόνη, μόνο τα χέρια μου εξέχουν κάπως.... τα δαχτυλίδα πατάνε όπου πρέπει στο πληκτρολόγιο ή ποντίκι... πραγματικά εδώ έχετε απ’ολα... κι εγώ η ερασιτέχνης βέβαια χάνομαι ακολουθώντας χιλιάδες link και όλο πανικοβάλλομαι ότι ίσως δεν προλάβω να διαβάσω κάτι που είναι πολύ καλό. Βάζω στοίχημα ότι έχω περισσότερα πράγματα στα αγαπημένα από πολλούς ανθρώπους που γνωρίζω (ευτυχώς τώρα τελευταία δεν τα χρησιμοποιώ και τόσο πολύ) – κρίμα να βρεις κάτι καλό και να το χάσεις για πάντα, μόνο και μόνο γιατί δεν είχες χρόνο να το διαβάσεις αμέσως, αλίμονο! Αυτά σε μένα δε συμβαίνουν, εγώ τα αποθηκεύω και μετά πατάω ένα ένα τα link και έφυγαααα στο διάλο... μετά κοιτάζω το ρολόι και αναρωτιέμαι - Θέε μου, τι έκανα όλη την ημέρα... όχι που δεν είναι καθόλου χρήσιμο αυτό... είναι... μόνο που δεν ξέρω τι θα γίνει όταν ξεκινήσει η δουλειά.... θα τρελαθώ μάλλον – το χειρότερο είναι να χαζεύεις έτσι στη δουλειά, χαλαρώνεις τελείως, ξεχνάς ότι έρχεσαι στο γραφείο για να δουλεύεις (σε πληρώνουνε άλλωστε!)... και όταν κάποιος σου ζητήσει να γράψεις κάτι, να το στείλεις, να βρείς κάποιο χαρτί, να απαντήσεις το τηλέφωνο, να κάνεις οτιδήποτε.... τον μισείς με όλη την ψηχή σου αφού σε βασανίζει – παρακαλώ - βρήκε ένας όποιοσδήποτε να ζητήσει κάτι τέτοιο από μένα??? Καταστροφή!!! Δεν πετυχαίνω καθόλου να βρω κάτι ενδιάμεσο... και μετά μου λένε ‘τι σε νοιάζει ρε. Δεν κάνεις τίποτα και παίρνεις το μισθό!’ Δεν είναι έτσι βρε παιδιά! Μετά από μια-δυο εβδομάδες δεν αντέχεις πια... αναρωτιέσαι ποιος είναι ο σκοπός??? Και αν αρχίσεις σοβαρά να ζητάς την απάντηση... θα φτάσεις μέχρι κάποιο είδος μανίας ή κάτι παρόμοιο, κάποιο κλάδος ψυχιατρικής όπωσδήποτε!
Προβλέπεται πολλή φασαρία τον επόμενο μήνα... και πως να μπλογκάρω μετά ρε, αυτό θα πει λογοκρισία!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Κι εγώ κάτι φορές περνάω ώρες ατέλειωτες στο διαδίκτυο, πηγαίνοντας από τον ένα υπερσύνδεσμο (ελληνιστί: link) στον άλλο - μέχρι που κοιτάζω το ρολόι μου και παθαίνω σοκ όταν βλέπω πόση ώρα έχει περάσει χωρίς να το καταλάβω. Ευτυχώς στη δουλειά είμαι συνήθως πολύ πιεσμένη και δεν προλαβαίνω να σερφάρω, αλλιώς θα ζούσα online!
εγώ στο σπίτι ακόμα έχω dial up δυστυχώς, γι'αυτό σερφάρω κυρίως απ'το γραφείο
Επιτέλους!! Είχαμε καιρό να διαβάσουμε κάτι από σένα!!
Δεν ξέρω αν το έχεις πει παλιότερα, αλλά πως και μιλάς ελληνικά;
Νομίζω ότι το είχα πει στην αρχή, σπούδασα ελληνικά εδώ στο Βελιγράδι, πήρα το πτυχίο μου πριν 6 χρόνια τώρα... καλύτερα να μη δίνω υποσχέσεις ότι θα γράφω πιο συχνά :)
Αν χαλαρώσεις στην δουλειά… δύσκολα επανέρχεσαι μετά.
snikolas, πολύ καλή η υποστήριξή σου :(
Να ρωτήσω κι εγώ κάτι; Πώς και αποφάσισες να σπουδάσεις Ελληνικά;
Σοφία, δεν έχω καμια ενδιαφέρουσα ιστορία να σου πω, απλά απ'το δημοτικό ήθελα να σπουδάσω ξένες γλώσσες, το αποφάσισα την ημέρα των εισαγωγικών εξετάσεων (δεν ξέρω πώς ακριβώς λέγονται αυτά), μου άρεσε που δε μοιάζουν με καμια άλλη γλώσσα, που έχουν περίεργα γράμματα και που η Ελλάδα είναι κοντά... αυτό έγινε το 1996 και ακόμα δεν το έχω μετανιώσει όπως περισσότερες συμφοιτήριές μου - πολύ δύσκολο να βρεις άλλη δουλειά από απλή γραμμάτεας, τώρα είμαστε και πολλοί... εγώ είμαι σίγουρη ότι κανένα άλλο πτυχίο δε θα μπορύσα να πάρω... αγαπώ τα αλληνικά και την Ελλάδα, όσον αφορά τους Έλληνες - εξαρτάται :) και όπως να είναι τα πράγματα θα τα καταφέρω κάπως, έτσι το βλέπω :)
Δημοσίευση σχολίου